Wauw, soms zegt een foto écht alles. Tenminste, in mijn beleving. In mijn beleving was het altijd bij een ander keurig voor elkaar. Hoezo chaos in je hoofd? Het is zelfs zo, dat iemand die dichtbij mij staat mij vroeg, is daar een doelgroep voor dan? Mensen met… “chaos in hun hoofd”? Maar waarom komt het dan dat zij die stapel stenen zonder moeite opstapelt en ik die van mij wanhopig probeer vast te houden?
Er was eens een tijd dat ik me daar ook echt heel alleen in voelde. Waarom lukt het mij nou niet om domweg een agenda bij te houden. Om er niet op het laatste moment achter te komen waar in vredesnaam mijn sleutels, telefoon en portemonnee zijn. (Ja, ik heb de deurmat ook gehad). Hielp eigenlijk wel. Voor een tijdje. Daarna kijk je er niet meer naar omdat het een gewoonte is dat hij er ligt. Maar zou wel slim zijn om een andere reminder dan weer daar voor in de plaats te maken.
Maar, wat is het dan, wil ik dan teveel, neem ik teveel hooi op mijn vork? Hoe doet een ander dat nou? Inmiddels een hele tijd verder lukt het me wel om een agenda bij te houden. Dus het kan. En als ik het kan, kan jij het ook. Maar dat even terzijde. Ik heb dan wel een digitale én een papieren agenda. Die moet ik regelmatig even handmatig synchroniseren. Het gaat ook bij mij niet altijd perfect.
Maar door die agenda heb ik iets heel interessants geleerd. Strepen zetten. Al is het maar voor een half uur op een dag. Een half uur, of een uur als het meezit écht even me-time. En wat doe ik dan? Even naar buiten, een aflevering van een serie kijken die ik volg, een boek lezen maar die is dan vaak weer wat lastiger weg te leggen. Daarnaast zeker ook heel bewust zijn van mezelf. Hoe voel ik me. Is mijn plan van vandaag nog wel haalbaar, heb je eten in huis voor vanavond of is het handig om daar ook nog even aandacht aan te besteden. Binnen een minuutje heb ik alles weer even op een rij gezet.
Soms werkt het ook om even je ogen te sluiten en een plek te visualiseren waar je op dat moment graag zou willen zijn. Het is jouw plek en van niemand anders. En, alles kan daar! Wil je het ook eens proberen? Sluit dan je ogen en stel je bovenstaande deur voor. De deur gaat open. Wat zie je? Hoe voelt het, is het warm, is het fris, schijnt de zon, ben je in een bos, of op het strand, zijn er dieren of iemand die je dierbaar is waar je graag even bij wil zijn?
Een momentje van rust… van balans… een kadootje aan jezelf.