Interne haast
Na mijn vakantie deze zomer in 2021 voel ik enorm de behoefte om te onthaasten, ondanks dat ik de vakantie net heb mogen vieren. Om tot rust te komen want dat kost me regelmatig heel veel moeite. Onthaasten is natuurlijk een prachtig modewoord geweest, ik heb het even opgezocht:
In 1997 heeft minister de Boer van Milieu deze term populair gemaakt en het houdt in dat je goed nadenkt alvorens iets te doen, dit om de psychische en fysieke schade te verminderen die in de moderne maatschappij ontstaat als het gevolg van het voortdurend jachten en jagen.
(Bron: ensie.nl/neologismen/onthaasten = een neologisme is kort uitgelegd een nieuw taalelement)
Ik wil, ik wil, ik wil...?
Morgen (maandag) begint mijn werk weer voor mijn praktijk. Heel veel zin in, ik doe tegenwoordig een dagdeel in de week vrijwilligerswerk bij iemand die door omstandigheden het overzicht kwijt is. Ik doe dit omdat het gevraagd wordt vanuit mijn opleiding, maar de match is goed en we gaan het samen wel een jaartje volhouden denk ik zomaar. Daarnaast heb ik wekelijks contact met mijn businessbuddy uit Hongarije op maandag en ik wil graag mijn huishouden doen.
Een kijkje in mijn hoofd
Daarnaast zit er in mijn hoofd: Het ontwerpen van mijn heuse bioscoopreclame die vanaf september gaat draaien, wel of niet nieuwe kozijnen en isoleren en daarvoor in gesprek met de bank, wat voor kozijnen dan, dubbele schuifpui of enkele (wat haal je allemaal aan de hand) kinderen naar een nieuwe school waarbij mijn jongste spruit nu al in de ban is van nieuwe etuis, potloden etcetera, terwijl wij nog even onze eigen dilemma’s op een rijtje aan het zetten zijn
Wat familieperikelen die heus wel weer goedkomen maar hey, gezondheid is niet te koop en kwetsbaar, mijn opleiding qua portfolio waar ik een rommeltje qua vorm van heb weten te maken schijnbaar en ga zo nog maar even verder. Mijn plan is daarbij om een goede werkstructuur voor mezelf te creëren waar ook mijn gezin nog blij van wordt en ik ook daadwerkelijk efficient aan de slag kan gaan met mijn bedrijf die echt nog wel wat meer op de kaart gezet mag worden en ik ben eigenlijk niet zo goed in het blijven posten op social media en vraag me af of dit daadwerkelijk heel veel zin heeft. Best een rijtje zo hè?
Rennen, springen, vallen, opstaan & weer doorgaan
Goh, waar komt toch dat gejaagde gevoel vandaan? Het idee dat je steeds maar achter de feiten aan blijft rennen. De grap is, dat ik het jou heel goed zou kunnen uitleggen, je handvatten kan geven en een stukje met je mee kan lopen op het pad des levens om het overzicht weer in de smiezen te krijgen, om relaxed en met een voldaan gevoel je dag af te sluiten.
Me-Manager
Dus, wat ga ik nu doen? Deze zondagmiddag die toch vrij druilerig genoemd kan worden ondanks dat we midden in de zomer zitten? Mijn eigen tien tips toepassen, toch die structuur gaan inplannen waar ook bij komt wat eten we vandaag. Want als ik me door iets opgejaagd voel is het wel al dat denkwerk. Als winkelmanager hadden we een map, de Basis op orde. Dat ga ik maar eens opzetten voor mijn eigen leven. Ik wordt een Me-manager vanaf vandaag. Doe je mee? Blijf me dan volgen in de volgende blogs <3 of nieuwsbrieven en als je wel op de socials zit, kun je me vinden op Insta en Facebook.
En… wees een beetje lief voor jezelf en geniet van je reis, ook die is mooi zonder het einddoel al te behalen, die ligt voor ons chaootjes nog wel eens ver weg. En wauw, wat een mooie tussenstops zijn er te ontdekken!