In de afgelopen week heb ik een enquete gehouden onder mijn volgers op facebook. Heel interessant. Als nieuwbakken ondernemer, want dat ben je ook met een eigen praktijk, liet ik me toch vertellen dat ik één doelgroep zou moeten hebben en dat zijn de mensen die meer structuur nodig hebben. In de basis is dat natuurlijk ook de oorsprong van alles. Zonder structuur verzand je in het leven bij het moment. Dat is wat anders in mijn beleving dan leven in het nu, waar ik echt wel voorstander van ben.
Als je geen structuur hebt voor jezelf, en je inderdaad leeft bij het moment, dan kan je dag heel rommelig verlopen. Als je niets bijzonders te doen hebt is dat geen probleem voor een dag of twee. Maar als de enige structuur die je hebt is dat je structureel niet weet waar je beginnen moet, of het gewoon niet doet dan is het logisch dat je in een vicieuze cirkel terecht komt. Dan raak je in de knoop. En dat wil je niet, probeer dat te voorkomen!
Met leven in het nu bedoel ik vooral om lief te zijn voor jezelf. Lief zijn voor jezelf kan op de bank zitten met een kopje thee en een goed boek. Maar ook jezelf een doel stellen om daarna jezelf te belonen met dat kopje thee. Hoe heerlijk is het om dankbaar te kunnen zijn voor je huis, je eigen plek en daar goed voor te zorgen. Ook bij mij is niet altijd alles spic en span, maar ik doe wel elke dag mijn best om er een gezellige leefplek van te maken. Dat geeft rust. En ruimte om er voor jullie te zijn wanneer nodig. Met een goed dagritme kom je een heel eind. Als je een aardig eind op de rit bent, dan wordt leven in het nu fijn. Dan kan je weer genieten van de kleine dingen. Zonder dat je denkt ik MOET nog dit en ik ZOU nog dat.
De uitslag van de enquete is voor mij heel duidelijk. Voor veel mensen hangt chaos in je hoofd samen met chaos in je leefomgeving. Dat is ook natuurlijk waar de zin rust in je huis, rust in je hoofd vandaan komt.
Veel mensen vinden het lastig om om hulp te vragen, of de begeleiding die ze hebben gekregen viel tegen of was niet voldoende. De rommel blijft, er zijn teveel dingen om aan te moeten denken en er spelen wellicht nog oude dingen die nog niet verwerkt zijn en je geacht wordt toch door te gaan.
Als coach gaf ik aan confronterend te kunnen zijn, veel mensen trok dat aan, juist omdat je geneigd bent in de slachtofferrol te kruipen (ik kan er niks aan doen, zo ben ik nou eenmaal). Als je hierin blijft hangen dan heeft de chaos dus vrij spel met jou. Hoe zou het voor jou zijn om de chaos weer de baas te worden?
Ik weet dat ik in ieder geval blijf ontwikkelen om ervoor te zorgen dat je met tips, handvatten en hier en daar een motiverend gesprek met een luisterend oor te zijn, mensen te helpen hun chaos aan te pakken.
